در جریان بازدید وزیر جهاد کشاورزی از شالیزارهای استان گیلان و دیدار با شالیکاران این استان، وزیر جمله ای بر زبان آورد که با حاشیه های فراوانی همراه شد و انتقادات زیادی را متوجه او کرد؛ جمله ای که حتی اگر تنها یک مزاح زیرکانه باشد، حکایتی تلخ از نادیده گرفتن عمق مشکلات شالیکاران شمال کشور است و نشان می دهد آقای وزیر تا چه میزان با مشکلات آنها بیگانه است!

به گزارش شمال نیوز، محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی هفته گذشته سفری به استان گیلان و شهرستان لنگرود داشت که با هدف اطلاع از آخرین وضعیت کشاورزان این منطقه و رسیدگی به مشکلات اقتصادی آنها صورت گرفت. در این سفر حجتی همچنین از برخی کارخانه های تولیدی در بخش برنج بازدید کرد و در جریان آخرین دستاوردهای تولیدی این کارخانه ها قرار گرفت.

در یکی از این دیدارها حجتی به همراه لاهوتی نماینده مردم لنگرود در یک کارخانه تولیدی حاضر شدند که از برنج نوعی محصول به نام سبوس تولید می کند و بر اساس گفته های رئیس این کارخانه در ایجاد آرامش اعصاب بسیار موثر است.

در این کارخانه جمعی از شالیکاران استان گیلان، وزیر را احاطه و از او در مورد چرایی واردات بی رویه برنج به کشور سئوال کردند. در میان همه کشاورزان منتقدی که با دستانی پینه بسته و چهره های اندوهگین، از حجتی سئوال می پرسیدند، یکی از اهالی منطقه با اصرار و سماجت خاصی خود را به وزیر کشاورزی رساند و از او در مورد چرایی افزایش واردات برنج آنهم در دورانی که محصول شالیکاران ایرانی در بازار موجود است، سئوال پرسید؛ شهروندی که بارها سئوال خود را تکرار کرد و اصرار داشت که وزیر پاسخ او را بدهد.

در این بین اما واکنش حجتی و نماینده مردم لنگرود به این اصرارهای توأم با اشک و التماس جالب، قابل تأمل و البته ناراحت کننده بود. آقای وزیر که گویا پاسخی برای سئوال این شهروند شمالی نداشت، در برابر عجز، التماس و اصرار او سکوت کرد و در ابتدای امر صلاح آن دید که به صحبت هایی که می شنود، توجهی نکند.

اصرار و سماجتی که این شالیکار شمالی از خود نشان داد، در نهایت باعث شد تا حجتی لب به سخن باز کند و جمله ای بر زبان بیاورد که هم آب سردی بر پیکر این شهروند باشد و هم انتقادات سنگینی را متوجه خودش کند.

وزیر جهاد کشاورزی که به این شهروند توصیه کرد از سبوس هایی که در کارخانه محل بازدید تولید می شود و به دلیل داشتن ویتامین B12 آرامش بخش است، استفاده کند و بتواند آرامش خود را به دست آورد و از این حالت بر افروختگی و ناراحتی خارج شود.

جدا از حاشیه هایی که این سفارش آقای وزیر برای او به بار آورد، موج سنگینی از انتقادات را متوجه او کرد و در نهایت او مجبور شد در مقام پاسخ با پناه بردن به خدا، توضیح دهد که اصلاً قصدی مبنی بر توهین یا بی احترامی به شالیکاران را نداشت، مسئله مهم این است که اصلاً چرا او باید در پاسخ به این نقد و سئوال جدی از مزاح و شوخی استفاده کند.

با فرض اینکه سبوس هایی که آقای وزیر به شالیکاران توصیه خوردنش را می کند، باعث آرامش روان و اعصاب انسان شود، سئوالی که همچنان بی جواب مانده و نیاز به توضیح مسئولانی مثل وزیر کشاورزی دارد، چرایی افزایش واردات برنج آن هم در بازه هایی است که تولید داخل به اندازه کافی در بازار وجود دارد؟

در همین رابطه کافیست به سخنان علی اکبر مهرفرد معاون بازرگانی و توسعه صنایع کشاورزی وزیر استناد کرد که حدوداً ماه پیش از افزایش 40 درصدی واردات برنج در 7 ماهه نخست سال سخن گفت و تأکید کرد: به دلیل مبارزه با قاچاق برنج و کنترل تجارت غیر رسمی برنج واردات برنج را افزایش دادیم.

اینکه بازار داخلی به دلیل محدودیت در تولید برنج نیاز به واردات این محصول دارد، موضوعی کاملاً بدیهی است و هیچ کس به آن انتقاد ندارد، اما این پرسش مهم وجود دارد که چرا در بازه هایی که تولید داخلی روانه بازار می شود و کمبودی احساس نمی شود، به میزان چشمگیری واردات برنج افزایش می یابد و کار به جایی می رسد که شالیکاران با اشک و التماس در برابر وزیر جهاد کشاورزی پاسخشان را با مزاح و شوخی دریافت می کنند؟

مساله ای که در جریان سفر حجتی به گیلان برای وزیر کشاورزی به یک حاشیه جنجالی بدل و به وسیله بسیاری از رسانه ها و مقامات با تشریح جزئیات روشن شد، در برابر سئوال مهم و حساسی که شالیکاران از او پرسیدند اما پاسخ مشخصی دریافت نکردند، جز یک حاشیه چیز دیگری نبود.

انتظار این است که اکنون که وزیر جهاد کشاورزی به احتمال زیاد چندین بار کلیپ گفت و گوی هفته گذشته خود با شالیکار نگران شمالی را دیده است و سئوال او به خوبی برایش روشن شده است، نه در مقام حرف بلکه در مقام عمل با پاسخی در خور رو به رو شود و وزارتخانه جهاد کشاورزی با اتخاذ تدابیری دقیق نسبت به تنظیم بازار برنج اقدام کنند./ تابناک